Trouvaille in Combrailles, gevonden vondst (deel 3)

Dat de puberale grap over een ‘blik (op) meiden’ op voorzienigheid kan berusten, legt Monique mij kort daarna uit. 

“Vrijdag - de dag ná Hemelvaart - komen hier vijftien meiden heen. Echt waar. Zij willen ‘L’enterrement d’une jeune fille’ vieren, oftewel een soort vrijgezellinnenfeest”.

Dat ga ik dus niet afwachten, ik ken mijzelf. Zo’n fantasierijke, reële uitdaging gaat boven mijn anniversaire macht van meer dan zeven kruisjes. Vijftien vrijgezellinnen met Piet delen zal bovendien slechts tot onmin leiden. Was het aantal dames nu éven … 

Piet is het - gelukkig/toevallig - volstrekt met mij eens. Hij moet ook wel, heeft zijn vrouw veel te nabij. Bovendien heeft hij het met andere Nederlanders op Les Gicons véél te druk met de constructie van een nieuw kippenhok. Wanneer een kwartet bestaande uit twee arbeiders en twee arbeidsters in ganzenpas - kruiwagen sjouwend, gele houten planken onder de oksels - aan het knusse terras van Nettie en Peter - glaasjes wijn op tafel - voorbijgaat, kunnen wij het niet laten om op te merken: “Wordt dat te bouwen hok wel groot genoeg voor vier?”. 

Max spitst zijn oortjes, maar houdt zich koest. Kakelen ligt hem niet.

Vakantie is alleen vakantie in rust, ruimte en liefst met zon. In de Auvergne laat het leven zich van een andere kant zien dan in ons platte, vlakke homelandje Holland. Vanuit een luchtballon, weet ik uit het verleden, zou de vulkanische oorsprong nog beter uitkomen. Op de fiets merk ik dat nu sterker dan in de auto. Gelukkig bevatten mijn kuiten veel elektronische spiervezels, waardoor ik op mijn eigenste manier over een e-bike beschik. Opladen aan het infuserende stopcontact is niet van toepassing, wijntje of biertje levert voldoende stimulerende voedingsstoffen. Verbeeld ik mij.

Kloven, meanders, vulkanische meren, er zijn hier tal van trajecten die te voet of per fiets zijn te ontdekken. Idyllisch landschap gecombineerd met erfgoed, waar geschiedenis alomtegenwoordig is in musea, mijnen en oude verzetsplaatsen. Architectuur in de vorm van bruggen, viaducten, kastelen, kerken, kloosters en zelfs molens verrast veelvuldig.

Als het verrassendste deel van het groene hart van Frankrijk beschouw ik mijn gevonden vondst in de vallei van het hertogdom ‘Les Combrailles’. Mini-camping ‘Trouvé’ ligt te midden van een gevarieerd landschap, tussen door hagen omzoomde weilanden, waarin koeien langskomende mensen - zeker als zij ploeterend langsfietsen - schaapachtig aanstaren. Alsof ze willen vragen “Wat kom jij hier doen?”.  Hun territorium wordt door bossen, vergezichten, kneuterig stille dorpjes, beken en rivieren afgewisseld. Veel andere levende wezens zijn amper te bekennen, een enkel paardje daargelaten.

De intieme camping ‘Trouvé’ biedt een ruime handvol van electra voorziene, royale plaatsen met indrukwekkende vergezichten. Ik blijf dat herhalen, omdat ik nog steeds vol imposante impressies zit. 

“Dan blijf je toch hier wonen”, hamert Monique’s boodschap nog immer op mijn hersenpan. 

Zou ik best willen, sluipt af en toe tussen mijn gedachtengangen door.

Echtpaar Zeegers heeft in tien jaar - eigenhandig - een oude boerderij tot een geweldig bestaansdomein getransformeerd. ‘La grange’, de voormalige hooischuur herbergt een speels opgebouwde, ruime gîte met eigen terras en meubilair, voorzien van alle moderne gemakken. ‘L’étable’, de voorhene koeienstal, doet daar niet voor onder. Dat is een gezellige tweepersoons gîte, die zijn authentieke details heeft behouden. Ook hiervoor geldt: met eigen terras en meubilair. 

Ruime bad- en slaapkamers vormen een voortreffelijk verblijf. In beide accommodaties draagt de houtkachel zorg voor warme atmosfeer.

Ik mocht mijn verblijf op de voormalige hooizolder van de grote schuur ondergaan. Op een flinke slaapzaal, voorzien van een achttal bedden. Ik was er alleen, zonder gevoel van eenzaamheid, met de beschikking over een grote, gezellige gemeenschappelijke ruimte met keuken en bijbehorende attributen. Het sanitaire blok is even riant en ruim, én - uitermate belangrijk - steevast schoon, uitstekend onderhouden. Zelfs de verlichting behoefde ik niet aan te knippen, vooral ’s nachts heel handig. De infrarode straling biedt bij entree de helpende hand.

Wetend dat gastvrouw Monique een vorstelijk ontbijt verzorgt, op basis van vers brood en croissants, die Cas iedere morgen gaat halen, kan ik niet anders dan volgend jaar op ‘Trouvé’ terugkeren. Met Erna uiteraard, niet óp, wellicht mét de fiets (ATB). Om de omgeving nog beter te verkennen. Vooral vanwege de grandioze gastvrijheid die wordt geboden.

Mini-camping ‘Trouvé’, adres: Les Couteaux, Les Rouhets/Trouvé, La Crouzille 63700 France

www.trouve.eu  tel. 0033(0)952591370