Vervolgstap op m’n reuze mountainbike

16 juli 2017 - Lelystad, Nederland

Het MTB-virus heeft mij te pakken. Op een vroege zondagochtend geniet ik van filmpjes met beelden van de Cape-to-Cape-race in Western Australia. Die is in tijd en in afstand nog een eindje weg. Evenmin naast onze deur is het parcours in Schoorl - ongeveer 25 kilometer noordelijk -, dat ik voor een deel vallend en opstaand heb beproefd. Ruim drie keer zo ver van Limmen ligt de MTB-route van Lelystad, startplaats aan de Oostranddreef in het Gelderse Hout.

Ook deze route - ongeveer 31 kilometer lang - is met het internationale MTB-logo gemarkeerd: een driehoek met aan één van de vlakken twee rondjes. De tegenover liggende punt is de rijrichting. Op een YouTube-filmpje ontdek ik dat je heel goed moet opletten om die ronde schildjes te volgen. Hoewel ze zichtbaar zijn, lijkt het me lastig als je geconcentreerd aan het fietsen bent - smalle pad volgen, sturen, trappen, evenwicht bewaren - en dan ook nog houten paaltjes, bomen of slagboompalen in de gaten moet houden …

Na de start noordwaarts langs het kanaal Oostervaart word je het bos ingestuurd. Twee houten bruggetjes en je meandert door een flink beukenbos. Daarna kun je op de rand van een loofbomen- en dennenbos de beuk erin gooien. Een oversteek leidt westwaarts en via een slingerend single-track langs de Groene Velden bereik je het Zuigerplasbos. In dit recreatiegebied kom je naast flora ook fauna tegen. Herten flitsen voorbij, vossen vluchten weg en buizerds laveren tussen de bomen. Botanische kenners verbazen zich over zeldzame paddenstoelen en schimmels. Voor niet-kenners, zoals ik, behoren single-tracks, kanalen, sloten, bulten en een fikse klim tot de overige ingrediënten van dit bos.

Na weer een oversteek terug maak je gebruik van een paar brede graspaden tussen de bomen en gaat het richting Paardenbos. Hier wachten enkele lekkere klimmetjes, kort en venijnig. Niet te zwaar en niet te licht trappen, is het geheim van de (MTB-)smid. Over single-tracks bereik je de oostkant van de polderhoofdstad. Vervolgens steek je een dreef over en gaat de route verder in het Overijsselse Hout. Hier keer je via een al eerder bereden track terug naar het Gelderse Hout.

Het Gelderse Hout is startplaats, maar je bent er heus nog niet! De finish ligt minstens vier kilometer verder. Dit gedeelte is pittig: de ondergrond is zwaarder en voorgaande kilometers zitten in de kuiten. Niettemin … plotseling houdt het bos op. De eindstreep. 

Wat een ongelooflijke ervaring met zoveel bos in een polder. 

Wie in de buurt woont en de route regelmatig aflegt, kan op twee wielen de natuur op de voet volgen. Ook het weer is bepalend voor de vele gezichten die het landschap vertoont. Bij langdurig mooi weer is het parcours van beton. Van wind heb je weinig te duchten, de luwte in het bos is groot. Bij regenval wordt de route plakkerig, bij grote regenval ontstaan zware plekken in de kleiachtige bodem. Het blijft uiteindelijk de ondergrond van de voormalige Zuiderzee!

Late zomer en Lelystad, let op. Ik kom eraan!

1 Reactie

  1. Marijke:
    16 juli 2017
    Uitdaging! Ik draag geen helm, maar evengoed 'helmpje' af voor de ambitieuze MTB- jou. Alvast bikesucces met je Lelystadparcours, allerminst een eitje, zo te lezen.