Walkabout naar Noordelijk Territorium (1)

Dat ’wandelingetje’ - walkabout - in ons najaar van 2019 gaat zeer avontuurlijk worden. Tropische voorpret in een 4WD, een bak met vierwielaandrijving. Voorafgaand aan het subtropische vierdaagse ‘fietsfeest’ een eind zuidelijker, mountainbiking van Kaap naar Kaap in de buurt van Margaret River, West Australië. De overwegend onherbergzame route met een lengte van vierduizend kilometer tussen Darwin en Perth overbruggen wij per binnenlandse vogelvlucht. Met vliegmaatschappij Qantas: ‘Queensland And Northern Territory Aerial Services’.

Na een betrekkelijk korte tussenstop in Singapore is het Argus Hotel in Darwin de basis om van een lange, vermoeiende reis bij te komen. Drie nachten in een Superior King Room met licht ontbijt bieden ons gelegenheid om de NT-hoofdstad Darwin, 125.000 inwoners, te verkennen. Zondags bezoeken we zonder twijfel de Mindi Night Markets, waar heerlijk tropisch fruit, salades en verse koffie ons opwachten. Relaxen tussen de tweedehands CD’s en boeken, looking for Fleetwood Mac- and Herb Wharton*-rumours. Plaatselijke artiesten geven op het centrale podium acte de présence, wij kijken toe.

Bij vertrek uit Darwin halen we op de luchthaven onze jeep op, die ons naar Jabiru moet brengen. Over 255 kilometer stuur ik de vier banden via Fogg Dam en Windows on the Wetlands naar onze Anbinik Suite in Kakadu Resort, waar we twee nachten verblijven. Fogg Dam is een belangrijk beschermd reservaat, vooral voor vogels. Naast watervogels leeft hier een van de grootste populaties van slangen. Waterpythons en dodelijke adders zijn fameuze aandachttrekkers. Zout- en zoetwaterkrokodillen treden hier het hele jaar op. Oppassen geblazen luidt het overduidelijke advies. Bezoekerscentrum ‘Windows on the Wetlands’, gratis toegankelijk, verstrekt ons alle informatie over flora en fauna in de wetlands.

Eenmaal in Jabiru bezoeken we in ieder geval Ubirr Rock in Kakadu National Park. De steenformatie tevens park ligt in de buurt van rivier ‘East Alligator’ en staat op de lijst van werelderfgoed. Met name de rotsschilderingen van de Aborigines zijn bekend. Sinds 40.000 jaar voor Christus zijn de rotsen beschilderd en overgeschilderd, de meest zichtbare schilderingen dateren van de laatste tweeduizend jaar, aangebracht op een overhangende rotswand met schuilplaatsen aan de rand van een overstromingsvlakte, ‘Nadab floodplain’. De taferelen beelden naast de schepping van de voorvaderen ook dieren uit de omgeving uit, zoals barramundi, meervallen, harders, goanna’s (Australische varanen), slangenhalsschildpadden, tweeklauwschildpadden, rotskoeskoes (klimbuideldieren) en soorten wallaby’s (kangoeroes). Ook is een schildering van de Tasmaanse wolf te zien, die in Noord-Australië al tweeduizend jaar geleden uitstierf, waaruit de leeftijd van de rotsschilderingen is af te leiden.

De eerste voorouders van de Aboriginees op de rotsen geschilderd waren zogenaamde Mimi-geesten uit de Dreamtime-mythes. Zij brachten hun kennis op de levenden over. Soms gingen de geesten van de voorouders zelf als schilderingen de rotsen binnen, waardoor de rots in een heilige plaats veranderde. Zo is de 23.000 jaar oude ‘Rainbow Serpent’ de heiligste plek, bij de Aboriginees bekend als Garranga’rrelito. Deze slang is de schepper van rotsen, planten, dieren en mensen. De heilige plek is voor Aboriginal vrouwen niet toegankelijk. Of wij naar binnen gaan, valt te bezien.

*(Wikipedia): Herb Wharton (geb. 1936) is inheems Australiër, voormalig veedrijver en thans internationaal erkend dichter en schrijver. Hij is een Murri-man, zijn grootmoeder van moederskant is Kooma en zijn beide grootvaders zijn Iers. Herb Wharton is in een Aboriginal kamp in zuidwest Queensland - Yumba - geboren, in het dorp Cunnamulla. Hij was arbeider, stockman en veedrijver. Zijn schrijversloopbaan begon in de jaren 1980. Op zijn vijftigste zat hij onder een boom en ging schrijven. Hij probeerde antwoord te formuleren op het verleden van zijn inheemse volk. Zijn eerste boek - 'Kings with Empty Pockets' - publiceerde Wharton, nadat hij met een gift van de Australische Council for the Arts een elektrische schrijfmachine kon aanschaffen. In 1990 stuurde hij enkele gedichten in naar de ‘David Unaipon Award’, wedstrijd voor inheemse auteurs die nog geen poëzie-publicaties op hun naam hadden staan. Zijn werk leidde tot erkend succes, de ‘University of Queensland Press’ verzocht hem een roman te schrijven. Het resultaat mondde in 1992 uit in ‘Unbranded’, een uitgave over zijn ervaringen in de routes van veekuddes in de Australische outback. Daarna verschenen ‘Cattle Camp’ (1994), ‘Where ya’been, mate?’ (1996) en ‘Yumba Days’ (1999).

Genoemde boeken staan in mijn boekenkast. Ik heb Herb Wharton bij een zijner lezingen in Amsterdam mogen ontmoeten. Een geweldige verhalenverteller (yarn-teller) en een goedaardig, bijzonder mens. Helaas heb ik geen contact meer met hem.