Van Kaap tot Kaap op de mountainbike

Mij lijkt mountainbiken een grandioze tak van sport. Benen en armen, buik-, rug- en nekspieren, ze worden allemaal tegelijkertijd aangesproken. Op een MTB fietsen is een bijzondere ervaring, niet alleen in bos en duin. Ook in Ardennen, Vogezen of Alpen kan de inspanning veel plezier opleveren. Zelfs door een weiland, over een paardenpad of in een mountainbike-parcours valt veel te beleven. Zo rijd je op het ene moment op je gemak, om even later te ‘intervallen’, omdat het terrein plotseling van gesteldheid verandert. Stuurmanskunst is eerste vereiste, snelle reacties moeten op het juiste moment plaatsvinden. Mountainbiken is een echte aanrader voor alle seizoenen. Een mountainbike is overal inzetbaar, ook op de weg.

De oorsprong van het mountainbiken ligt in de jaren 1970, ontstaan in Californië. Toen de bedenkers ermee begonnen, brachten zij hun omgebouwde ‘bergfietsen’ naar de top van een hoge berg in Californië. Hun bedoeling was om op volle snelheid naar beneden te denderen. Hun fietsen pasten zij aan met onderdelen van motorfietsen en brommers. De omgebouwde tweewielers beschikten slechts over een paar versnellingen. Wel droegen de wielen brede banden en was een terugtraprem aangebracht.

Daarna vonden de ‘ontdekkers’ het tijd worden om ook bergóp te fietsen. Zij probeerden hun fietsen lichter te maken en meer versnellingen aan te brengen. De eerste échte MTB is in 1977 gebouwd. Tegenwoordig bestaat een enorm ruim aanbod, ieder model met eigen specifieke kenmerken.

In 2008 vond in Zuid-West-Australië de eerste ‘Cape-to-Cape’ mountainbike race plaats, een evenement met toen slechts honderd deelnemers. Bijna een decennium later draagt het de naam van Australië’s grootste MTB-‘multi-stage-endurance-race’ met meer dan 1.300 deelnemers.

In het eerste jaar wilden de organisatoren een groot mountainbike festijn in het magnifieke zuidwesten van West-Australië realiseren. Hun ‘race’ moest vele fietsers verleiden om het fabuleuze landschap te ontdekken. Een evenement dat deelnemers zo zou laten genieten, dat zij jaar na jaar terug willen komen.

Vanaf het allereerste begin is die koers als uniek ‘fietsfeest’ beschouwd, niet als echte race. Meer en meer deelnemers wilden er na verloop van jaren een wedstrijd van maken. Niet in de achterhoede eindigen, maar tussen maten en ook onbekenden in het deelnemersveld de nodige strijd leveren. Zo werden onbekenden ook tot vrienden. Daardoor komen zeer veel deelnemers ieder jaar terug, niet alleen voor de ‘race’, ook om oude ‘maten’ te ontmoeten, zowel tijdens de wedstrijd als na het passeren van de finishlijn.

Gaandeweg kende de organisatie wat tegenslagen, die zelfs inhielden dat een aantal deelnemers ‘zoek’ raakte. Zij waren bij een plaatselijke wijngaard blijven hangen. Toch zette men het evenement voort en werkte men ieder jaar hard aan verbeteringen. Het belangrijkste bleef het handhaven van de vriendelijke, vrolijke sfeer, die nog altijd het handelsmerk van deze ‘Cape-to-Cape MTB’ in de omgeving van Margaret River vormt.

In 2019 viert mister Frank West zijn zestigste verjaardag. Hij is getrouwd met Jan Roberts, die ik een kleine veertig jaar geleden met haar ouders Dave (inmiddels helaas overleden) en Anne en haar broer Bruce op camping ‘La Chimenea’ in Estepona aan de Spaanse Costa del Sol ontmoette. Uit die ontmoeting is een vriendschappelijke band ontstaan, die nog altijd voortduurt. Over en weer hebben wij elkaar bezocht, Bruce wat uit het oog verloren, Jan’s echtgenoot Frank leren kennen, zo goed als hun twee zonen Michael en Fraser.

Onlangs* meldde Frank vol overgave dat hij - in zijn ogen op glorieuze wijze - de zware ‘Kaap-tot-Kaap’ MTB-uitdaging had volbracht. Flitsende foto’s bewezen zijn verrassende vaardigheid op de fiets. Trots als een pauw vertelde hij over twee jaar, in oktober 2019, opnieuw te willen deelnemen, samen met één, liefst allebei zijn zonen.

Die boodschap ontving ik als koren op mijn molen, druivensap voor mijn smaakpapillen, doping voor mijn doldrieste fietsdwang. Over twee jaar - in het najaar - ben ik 73 1/2. Veel belangrijker: dan wordt Erna 65, een fraaie leeftijd, waarop zij veertig trouwe dienstjaren bij de gemeente Amsterdam heeft doorgebracht. Zowat al die jaren over het spoor geforenst, vanuit Hilversum, Castricum en Heiloo. Ik neem daar mijn Australische (fiets)pet diep voor af.

In 2019 is mijn plan om die pet in te ruilen voor een - helaas verplichte - fietshelm. Naast Frank en mogelijk Michael en/of Fraser wil ook ik mij in de vierdaagse uitputtingsslag van Kaap tot Kaap storten. Dat moet een belevenis zijn die zijn weerga niet kent. Een happening die een eenvoudig fietstochtje van Limmen aan de Noordzee naar Frontignan aan de Middellandse Zee verre overstijgt.

NB. Ik moet voordien natuurlijk wel de nodige trainingsuurtjes (blijven) maken, vooral door ons woelige duingebied, dat op zich een stuk gemakkelijker is te doorkruisen dan de geweldige natuur met alles erop-en-eraan in het zuidwesten van Australië. 

O ja, ik moet eerst ook nog een fatsoenlijke MTB op de kop zien te tikken. Wordt het een ‘Giant’ of wordt het een ‘Specialized'? Beide namen zijn redelijk van toepassing. 

Vind ik.

* Franks e-mail dateert van januari 2017:

Hi Peter!

... Jan told me you are planning a bike ride down to France.  How magnificent.  I am very jealous!!! And of course your trip to Brazil. Wonderful. You/we are very lucky we are still healthy and “wealthy” enough… with the right attitude… to grab life and still choke a bit of excitement out of it.

 As we share a passion for cycling I thought I would share my 15secs of fame with you. I have now completed two Cape to Cape races. It is a cross country mountain bike “race” spread over 4 days, 210k’s. http://capetocapemtb.com/. Starts and finishes down south where we spent time with you both.

 It’s a great event and it’s attracts people of all ages from around the world.  I met a 70yo who has completed all 9 years/races.  He beat my overall time by 1hour!  Another old guy brought his mates over from Alaska to compete. It was his 60th Birthday wish.

 Anyway…. They have lots of camera’s and photographers around and they have used a picture of me! Twice! I can retire happy now. Hahahaha. (if you visit the site above you will see the photo as part of the slide show. They’ve also used it in follow-up emails to competitors). The picture attached was taken on the last day, 5 mins from the finish and the last part of the course where you can have a bit of (fast) mountain biking fun.

I love mountain biking but am weak on climbing hills and lose stamina quickly on the flats… I lost 100 places on that stuff … so bought myself a flashy 2nd hand carbon fibre racing bike 12months ago and am training to build my strength and stamina.  It’s hard though and “old age” makes it slow progress.

More exciting is I am also building a vintage steel framed racing bike. Have bought old 2nd hard parts (ranging from late 70’s to early 90’s) from all over the world and I hope to get my frame painted this month and start riding in March. (I love ebay and paypal!). Picture attached.

... all is good here and I keep my fingers crossed we all maintain good health.

Bali? How good would that be catching up with you there. We have been planning a trip to Hong Kong in 2017 so we have to see what happens.

 If you get to Perth we will have to hire a mountain bike for you and I will take you out for a few rides!!!

All the very best to you Peter and Erna and may 2017 deliver a few dreams for you!... But stay safe and healthy.

 Love Frank