Langs Loch Ness naar Fort William

In Inverness bewandelen we beide zijden van de snelstromende River Ness. Prima bewegingsactiviteit onder ongekend fraai blauwe hemel en stralende zon. We traceren de verscholen botanische tuin, die niet groot, maar kleurrijk en dankzij vrijwilligers zeer verzorgd oogt. Entree is gratis, een kopje koffie drinken op het intieme terrasje smaakt derhalve voortreffelijk. 

‘Cobbs Tea Shop is the perfect place to enjoy a morning coffee with a scone’.

Inverness’ Botanic Gardens vormen een oase van rust en schoonheid op loopafstand van het city centrum. Planten en bloemen van over de hele wereld groeien weelderig in buitenlucht en in kassen, die een dramatische verscheidenheid van flora uit vochtig tropisch regenwoud tot kurkdroog bloedheet woestijngebied laten zien. Onder de noemer ‘Garden Project’ hebben trainees een display van rotsige formaties met wilde bloemen en charmante tuinplanten uitgestald. Veel van de gecultiveerde soorten zijn ter plaatse te koop, een aardig, maar onhandig geschenkidee voor Erna’s verjaardag.

Op weg van Inverness naar zuidwestelijker Fort William kunnen we kiezen uit de route langs westelijke of langs oostelijke oever van het intrigerende, mythische Loch Ness. Omdat we eerder single-track weggetjes hebben gevolgd, soms met stevig scheurende Schotten als tegenligger, prefereren we de tweebaans weg aan de westkant. Om de haverklap bieden tientallen parkeerplekken voor twee tot drie auto’s gelegenheid om tussen het groene lover door het donkere wateroppervlak te bespieden. ‘Nessie, o Nessie, are you there?’. ‘Nessie, no Nessie’. 

Als je hem ziet, meteen een foto maken, droeg aimabele Amulree-gastvrouw Marian ons op. “Je wordt wereldberoemd en rijk”. Ze overhandigt Erna alvast een fles champagne voor haar verjaardag.

Loch Ness Centre in dorpje Drumnadrochit is barstensvol bezoekers. Wij voegen daar geen waarde aan toe, temeer omdat er amper te parkeren valt. Alle bestaande theorieën over het bestaan van Nessie houden ons blijvend bezig en zetten ons aan het denken, maar groepsfantasieën zijn aan ons niet besteed. Dat geldt ook voor de boven het meer uitstekende duistere, betoverde ruïne van Urquhart Castle. Horden toeristen worden hier door ‘magie’ gelokt. Wij rijden door naar de realiteit van Fort Augustus, plaatsje van vierhonderd inwoners, waar pleziervaartuigen via vijf sluizen het hoogteverschil tussen Loch Ness en Caledonian Canal overbruggen.

Over hoogteverschil gesproken, vanuit onze dagbestemming Fort William is de hoogste berg van Groot-Brittannië te zien. De 1.344 meter hoge Ben Nevis biedt wandelaars uitmuntende perspectieven op variabel weer. Elke paar minuten kan het omslaan, in augustus kan er zelfs sneeuw vallen. Ieder jaar komen op deze reus bergwandelaars om het leven. Ons gaan sommige avonturen te ver of te hoog. Wij verkiezen in het dal bij het plaatsje Spean Bridge de enige Britse berggondeltocht per kabelbaan naar 650 meter hoogte over de hellingen van de 1.221 meter hoge berg Aonach Mor in de Nevis Range. Hier bewandelen we een wat heet ‘lichte route’ voor het eerst bewolkte en even later glasheldere uitzicht. Bovendien hebben we zicht op de pittige afdaling voor mountainbikers, een parcours dat ’s winters een lust voor skiërs moet zijn.