Treinreis naar Jombang, daarna Batu

Na een goeie week maken we opnieuw een treinreis, dwars door Centraal-Java verder naar Oost-Java. Voor alle zekerheid worden we om vijf uur gewekt, want om zes uur a.m. staat Ragils Toyota voor ons hotel om ons naar het station te brengen. De trein vertrekt precies om kwart voor zeven, gids Ajus wil, net als wij, in ieder geval op tijd zijn. Dat zijn we dus ook. Snel regelt onze gids de treinkaartjes, daarna kunnen we opgewekt onze gereserveerde plaatsen in een lege coupé innemen. Voor een minuut of vijf à tien. Dan lijkt het op een vulkaanuitbarsting, wanneer zich een groep van tientallen basketbalschoolkinderen, tieners van onder de veertien, GCBS op de rug van hun T-shirts, zowel jongens als meisjes, heerlijk om ons heen installeert. Kan onze reisorganisatie hier iets aan doen? Kunnen wij ons hierover beklagen? Wij vermoeden van niet. Opdracht is dus om ons vier uren aan te passen, in te houden en af te sluiten. Moeilijke klus, wel volbracht.

In Jombang - ongeveer zestig kilometer ten zuidwesten van Soerabaja - staat Ragil ons voor de uitgang op te wachten. We halen opgelucht adem, ondanks de uitlaatgassen van het drukke verkeer en duiken in alle rust onze limousine binnen. Deze brengt ons in een twee uur durende rit naar Batu, waar wij tegen lunchtijd in het Purnama Hotel arriveren. ‘Purnama’ schijnt ‘moonlight’ te betekenen. Dit hotel, op zes hectare land met veel ruimte gebouwd in een goed onderhouden tropische tuin, ligt in een prachtige valleistrook langs de hoofdweg naar Selecta. Omgeven door de bergen met schitterende panorama’s en gesitueerd in schilderachtige tuinen, vlakbij het centrum van de beroemde appelstad ofwel bergdorp Batu.

… Since a long time ago, Batu has been known for its park named Selecta. Built during the 1930s by a Dutch in the colonial era, this park used to be a recreational area for the Dutch but it has since been opened to visitors from 1950s. Today, Selecta is a popular attraction for both domestic and international tourists. If the park has been able to survive for more than 80 years, then there must be something about Selecta that is so valued by its visitors …

Rust, ruimte en een vrije middag wachten ons. Niettemin laat de naburige moskee om drie uur p.m. van zich horen, zoals ons deze dag ’s morgens om half vijf ook al overkwam. In de wetenschap dat op vrijdag 1 september de feestdag voor moslims met offers gepaard gaat, besluiten wij om ’s avonds een ‘koningsmaal’ te gebruiken. We zijn de enige bezoekers in een groot restaurant met drie giechelende diensters. Veel trek hebben we eigenlijk niet, dus besluiten we bitterballen, Franse frieten en cola light te bestellen. Lijkt het zo, of neemt het gegiechel alleen maar toe? We kunnen het niet zo goed horen, want onder het verorberen van de snacks doen liefst vijf moskeeën tegelijk hun dagelijkse arbeid. Niet ingetogen, maar luid en duidelijk, het lijken wel disco’s die hun deuren open hebben staan. Tot besluit voltrekt zich in de donkere bergen het vuurwerk, dat aangeeft dat het feest is begonnen. 

Dat feest heet in Mekka de ‘Hadj’, de verplichte bedevaart die iedere moslim die daartoe in staat is, minstens een keer in zijn leven moet hebben verricht. Via gids Ajus begrijpen wij dat Indonesië een enorme afvaardiging heeft gestuurd. Op een totaal van vier miljoen feestgangers zijn er liefst 221.000 van zijn landgenoten gegaan. Ajus zelf is nog niet geweest, hij is nog niet zover. Hij bidt een tot twee keer per dag, terwijl het gebod voor de reis naar Mekka vijf keren op een dag luidt.

Voorlopig heeft onze gids het nog druk genoeg met ons. En wij met hem, als ik naar ons vervolgprogramma kijk.