Voor de wind over zandstrand scheuren

10 maart 2020 - Wijk Aan Zee, Nederland

Een goede vriend (66) vertelt enthousiast dat hij gaat blokarten. 

“Huh, wát ga je doen?”, schrik ik (74), hem kennend als voetballer en volleyballer. Hij heeft net met volleyen een flinke blessure achter de rug. “Hoe schrijf je dat? Blow, en dan?”. Hij moet lachen. En legt uit welk cadeau hij heeft ontvangen.

Een blokart - spreek uit ‘blo’-kart - is een karretje met één voorwiel, twee achterwielen, zeil en stuur. Zo’n racemonster is met één hand te besturen, met de andere bedien je het zeil, dat via de wind de snelheid een boost geeft. Blokarten, ook wel ‘strandzeilen’ genoemd,  is uitermate populair. Binnen de kortste tijd kun je het leren en kun je in een mum van tijd over de mooiste Nederlandse stranden scheuren. Net als de racemonsters straks in mei te Zandvoort, die echter horen en zien doen vergaan. Blokarts laten alleen de wind in hun zeil ruisen!

Ik zie het meteen voor me. Hans in zijn blobolide over de zandstrook langs de branding. Hij klinkt zoals hij is, overenthousiast sportman. Hij sleept mij mee door te beloven een seintje te geven als hij gaat oefenen. Ik garandeer hem dat ik op mijn mountainbike kom kijken, wie weet zelfs de techniek kom opsnuiven. Dat strandzeilen een enorme kick geeft, heeft hij wel duidelijk gemaakt. Wanneer je nog nooit in zo’n karretje hebt gezeten, kom je glunderend van genoegen thuis, met blozende wangen, na een middagje vol zelfvertrouwen over het zand van het strand. Uiteraard zonder wie dan ook van zijn of haar sokken te hebben gereden!

Niet alle stranden zijn geschikt om te blokarten. Ze moeten sowieso behoorlijk breed zijn en zelfs over de juiste vergunningen beschikken. Er zijn genoeg plekken waar de gelegenheid voortreffelijk is: op Terschelling, op Ameland, in Ouddorp, in Westland. Dichter bij huis kan Hans terecht in Wijk aan Zee en IJmuiden. Bovendien hoef ik dan geen lange fietstocht te maken om hem in actie te bewonderen.

Bij de Noordpier in Wijk aan Zee bevindt zich het breedste strand van Nederland. Heel veel ruimte om je met een blokart uit te leven, want een gedeelte van dat strand is exclusief voor blokarters bestemd. Volop ruimte dus voor Hans om zich uit te leven. Geen risico om badgasten onderuit te racen. Alleen de weersomstandigheden zijn van invloed, meestal staat er stevige west- tot zuidwesten wind.

In IJmuiden is zelfs een ‘activiteitenstrand’, waar de hele dag naar hartenlust kan worden ge-blo-kart. Ook daar is het strand breed, de strandzeilers kunnen kriskras in alle windrichtingen rondscheuren. Bovendien zijn nabijgelegen strandpaviljoens het hele jaar door geopend. Een racedag kan dus vóór de thuisreis in stijl worden afgesloten.

Misschien mag ik het van Hans ook wel een keer proberen. Krijg ik het net als hij onder de - ouder wordende - knie, kunnen we het eens op Terschelling gaan oefenen. Met zo’n blokart ga je immers veel sneller dan lopend, rennend of fietsend. We kunnen het ook op het zandlandschap van Texel uitproberen. Lijkt mij super cool. Doen we, Hans!

8 Reacties

  1. Marijke:
    10 maart 2020
    Is nou echt iets om op je bucketlist te plaatsen: bokart! Al sjezend racend slaak je natuurlijk juichkreten van puur geluk, zie het voor me. Wind genoeg in ons landje, zandvlaktes zat... Bokart, prachtsport. (héél wat anders dan een riksja😊)
  2. Hans Koelma:
    10 maart 2020
    Wat een fantastisch brok journalistiek weer.Chappeua Peter alles klopt letterlijk wat je zo uit je mouw schut.
  3. Martine Koelma:
    11 maart 2020
    klopt zeker!!! Mijn overenthousiaste niet stil kunnen zittende vader!!!
    Mooi geschreven!
  4. Peter Samuel:
    11 maart 2020
    Met veel genoegen geschreven, Martine. Je vader is sowieso een enorme stimulans, vooral in het sportieve vlak. Met hem deel ik het leed, dat in vier letters Ajax heet. Samen komen wij daar echter weer bovenop.
    NB. Ik vind het jammer dat hij niet van fietsen houdt. Vermoedelijk kan hij me met zijn nieuwe aanwinst niet bijhouden. Maar we gaan het een keer proberen over de zandvlakte langs onze kust. Genieten!!!
  5. Martine Koelma:
    20 april 2020
    Hahaha, ik vind dit zo fijn en leuk om te horen!!
    Ik hoor mijn vader idd ook zeggen.
    Het leed dat Ajax heet🤔maar... zal altijd Ajacied blijven.
    Wie weet wordt dat fietsen nog wat.. tis nl geen stilzitter en hij moet wat tijdens zijn pensioenering!!😉
    Groetjes Martine
  6. Peter Samuel:
    20 april 2020
    Nou, hij weet zich zelf volop te vermaken, hoor, Martine. Altijd met zijn handen aan het werk. Bovendien bij stevige wind aan het blo-karten. Ik heb hem afgelopen zondag aan het werk gezien. Magnifieke hobby, heel stoer! NB. Ik weet dat hij Ajax heel erg mist. Maar of hij ook gaat fietsen? Ik waag het te betwijfelen, ha ha. Eerst maar weer eens aan het volleyballen geraken. Groetjes, dank voor je leuke reactie.
  7. Hans Koelma:
    20 april 2020
    Jongen .....een prachtig verhaal weer ,heerlijk om te lezen en smaakt naar meer.Buiten dat je een prima voetballer was een tijdje geleden ben je ook een voortreffelijke schrijver.👏👏👏👏👏
  8. Peter Samuel:
    20 april 2020
    Ho ho, zo kan ie wel weer, makker. Ik ben echt geen Jan Mulder, zou ik ook niet willen zijn, maar stel jouw reactie toch ook wel weer bijzonder op prijs. Dank je wel, man.