(166) SAM69+, over winst of verlies in schrijfwedstrijd

Zondag 31 mei 2015

Onder of boven NAP

Op zaterdagmiddag 30 mei 2015 voorspellen de weergoden weinig goeds. Voorbode van wat gaat komen? Niet volgens mijn immer positief ingestelde persoonlijke jurylid, dat mij kansen toedicht in de wedstrijd die BEM450 voor schrijvers heeft georganiseerd. Op weg naar de Slotkapel naast de kasteelruïne in Egmond aan de Hoef stopt Pluvius met besprenkelen van oud en nieuw land. Hij werkt mee, wat ik fietszwoegend van collega Aeolus niet kan zeggen. De machtige wind blaast voor mij onfortuinlijk stevig in contraire richting. Los van de strijd mag deze oppermacht op de terugweg zo blijven blazen. De god van het regenwater mag er met zijn biezen vandoor blijven gaan.

Tegen half drie loopt de Slotkapel vol, ik schat met ongeveer honderd belangstellenden om de uitslag van 65 inzendingen te vernemen. Ene andere Peter start met opscheppen over de historische grond aan onze voeten. Hij vertelt over het kleurrijke raam uit 1643 met ‘Wapen van prinses Margriet’ - onlangs hier nog op visite -, geschonken door Frederik Hendrik, zoon van Willem van Oranje en goede vriend van Lamoraal van Egmond. Glas-in-lood-vensters van de in 1643 gerestaureerde kapel vertellen veel over de geschiedenis van Egmond. Zelfs René Descartes – “Cogito ergo sum” – woont hier van 1643 tot 1649, voor hij naar Zweden vertrekt. Ik denk dat ik besta, Descartes’ vriendin niet meer. Zij ligt op de duurste plek van de Slotkapel begraven, voor een godsvermogen in die tijd van omgerekend dertig euro. Wat ik niet weet, nu wel, is dat in 2010 voor een schilderij uit de Egmondse School in New York het bedrag van 1,7 miljoen euro is betaald. Dat kan de Bergense School niet nazeggen.

Evenmin besef ik dat de Nederlandse illustrator Cornelis Jetses, bekend van tekeningen in schoolboeken, schoolplaten en historische prenten vlakbij het Slot van Egmond aan de Hoef heeft zitten tekenen. Ik ben mij ook niet bewust dat in Egmond aan de Hoef een melkfabriek heeft bestaan. Noch dat Hoeve Overslot uit 1585 het oudste slot ter plaatse was, waar schilders als Van Ruysdael en Van Goyen langs kwamen. Voor de ongekende kunst tussen 1640 en 1940 worden plannen gemaakt om die tijd in beeld te brengen.

Dat rijke verleden lonkt schrijvers in hun zoektocht naar een nieuwe toekomst. De juryvoorzitster legt uit dat als criteria voor beoordeling gelden: relatie met het thema, boeiend en spannend, taalgebruik, originaliteit, verbeeldingskracht. Mij bekruipen kriebels als de richtlijnen achteraf worden geduid. Het is handiger en ook zuiverder om dit vooraf te doen. Wie ben ik? In ieder geval niet een van de drie genomineerden, van wie tweederde schittert door afwezigheid.

Een aan het Hoeverpad geboren en getogen inwoner op leeftijd geniet tot besluit de eer zijn levensverhaal op het thema – oude en nieuwe land - als uitsmijter te laten voordragen. Daarmee komt aan een geslaagde middag een plezierig einde en kan ik voor de wind in het zonnetje naar huis fietsen.

Op weg naar een volgend verhaal, want de aanhouder wint heus een keertje.