(182) SAM69+, over treinen van hier naar ginder

Dinsdag 16 juni 2015

Perfect of defect

Stichting Wandelnet heeft in samenwerking met de Nederlandse Spoorwegen wandelroutes van station naar station samengesteld. Meestal volgen deze NS-wandelingen een gedeelte van een Lange-Afstand-Wandelpad. De route Pietersberg Maastricht maakt gebruik van het Pieterpad en Wandelnetwerk Sint-Pietersberg. Het wandelen tussen Jeker en Maas over een lengte van veertien kilometer lijkt mij goed te doen. Beter dan LAW9 in zijn geheel - van Pieterburen in Noord-Groningen naar de Sint-Pietersberg in Zuid-Limburg. Ik vind 492 kilometer iets teveel van het goede.

Met NS-keuzekaart, boekje en boterhammetje in rugzak, trek ik vandaag mijn stoute schoenen aan en loop ter voorbereiding van huis naar NS-station Heiloo. Aan de spoorlijn van Den Helder via Alkmaar naar Amsterdam stap ik om 9.31 uur in de intercity naar Maastricht. Met mijn keuzekaart open ik een gesloten poortje om het perron te betreden. De Limburgse hoofdstad hoop ik zonder overstap rechtstreeks te bereiken. Drie uur treinen heen, vanavond drie uur treinen terug.

Bovenstaande tekst heb ik vooraf op mijn blog ingevoerd. Als je alles van tevoren weet ... zoals blogvolgster Tineke, kennelijk NS-ervaringsdeskundige ... dan ...

In werkelijkheid wandel ik om 9.15 uur het perron van station Heiloo op. Bij de poortjes is de drukte van belang. Mijn goede bedoelingen - vertrekken om 9.31 uur - blijken ijdel. In de richting van Maastricht rijdt niets. Het scorebord meldt 'defecte trein'. Niets om 9.31 uur, niets om 10.01 uur, en verder helemaal niets in Limburgse richting. Is de NS-topman tevergeefs opgestapt of wordt het dienstrooster juist door zijn opstappen gesaboteerd? Ik had dus toch de 'Reisplanner-check' moeten doen!

Om 9.21 uur arriveert een trein naar Haarlem. Mijn keuzekaart heb ik al benut, mijn reiskeuze bepaal ik bij deze en stap in. Instappen en bijsturen. Is Maastricht via Haarlem bereikbaar? Kom ik vanavond thuis? 'Defect' of 'gebroken'? Ik houd wel van avontuur, bovendien rekent Erna niet met avondeten op me. Zij wordt op een feestje van haar werk gefêteerd. Gezonde hap en vermoedelijk - eigenlijk in overtreding - een glaasje wijn (of twee?).

Ik kijk afwezig uit de kombuis en zie de stations Castricum, Uitgeest en Beverwijk aan mijn blikveld voorbijglijden. We tsjoeken Haarlem binnen, Maastricht raakt verder uit beeld en uit mijn gedachten. Helaas. In Haarlem uitgestapt, stap ik over op een wachtende Sprinter, die via Leiden naar Den Haag Centraal spoort. Hij stopt speciaal voor mij in Heemstede-Aerdenhout, daarna in Hillegom en vervolgens in Voorhout. Ik blijf binnen zitten, mede-passagiers wisselen van positie. De een erin, de ander eruit. Het zijn mensen, hoe verschillend zij ook zijn. Een grijze dame met boeket pioenrozen begroet me vriendelijk bij het weggaan. Een plaatsvervangster - met reiskoffer en rugzak - kijkt me slechts aan, zegt boe noch bah. Haar tronie spreekt boekdelen, vermoeidheid of andere tegenzin, schrijver onbekend.

Op station Leiden Centraal stap ik uit en over. Maastricht verdwijnt definitief uit beeld. Als het mij lukt - waarom niet - vertel ik morgen hoe de verhouding tussen NS en mij een verdere knauw heeft gekregen. En vooral, waar dat toe heeft geleid.