(236) SAM69+, over zonnige zondag in de buurt

Zondag 9 augustus 2015

Golfballen en ijsbollen toe

Als het zonnetje binnen komt, juichen wij met ons tweetjes. Vroegtijdig stappen we op de fiets voor wat achteraf een ‘halve-leeftijds-rondje’ blijkt, 35 kilometer lang. Van Limmen via Akersloot over Uitgeest en Castricum weer naar huis. Onderweg is het heerlijk stil, we zijn op tijd gestart. Velen zitten nog aan het gekookte eitje of in de kerk. Bij golfbaan Heiloo sticken wat ‘ballen’-jongens bijeen, je herkent ze aan hun geruite broek. Wij overbruggen snelweg A9, die noordwaarts naar Alkmaar leidt. “Straks om half een speelt AZ tegen Ajax”, zeg ik tegen Erna. De donkerrode Ajax-bus passeert ons als bewijs, wij trappen langs de verkeersader richting Boekelermeer.

We slaan in zuidwaartse richting af om door de Groot-Limmer-polder Akersloot te bereiken. Het wordt iets drukker met fietsers, toch blijft het genieten in het laagland. We stoppen bij de molen, waar voorheen kano’s werden verhuurd. Geen mens te zien. Even verderop bivakkeert een zwerm zwanen, een stuk of twintig dicht bij elkaar. Meestal zie je slechts paartjes, al dan niet met jongen. Is hier sprake van een commune in het weiland? Bij korenmolen ‘De Knegt’ in Akersloot pauzeren we op een bankje achter het riet aan het water van recreatiegebied ’t Hoorne. Dit is stiltegebied, wat wij zoeken, pure natuur en toch vlak bij huis.

Na Akersloot gaan we via (Klein) Dorregeest op zoek naar Uitgeest. Erg fraaie huizen op erg fraaie plekken, niet voor ons weggelegd om permanente verblijfsvergunning te verkrijgen. We willen ergens een rustig plekje aan het water vinden om op ons gemak meegebrachte boterhammen te nuttigen. Vlakbij het ‘Schippersrijk’ ontdekken we de net drie maanden geleden geopende gelegenheid ‘Lekker aan de Haven’, waar we in volle zon een cappuccino voor onze neus laten zetten.

Dan fietsen we een stukje door in de richting van het ‘Zwaansmeer'. De bewoonster van de ‘Tweede Broekermolen’ - uit 1631 - doet haar best om de tuin in zondagse staat te brengen. Voor deze enig overgebleven molen uit een rijtje van ooit vijf wordt actie gevraagd. ‘Red de molen’ van vretende kevers, die het houtwerk aantasten. 

We vinden een aangenaam bankje op een groene, net gemaaide weide aan het water, aan de voet van industrieel erfgoed ‘De Hoop’. Zeilbootjes en surfplanken glijden voorbij, achter het riet verdwijnend, de masttoppen verraden hun vaart. Op deze stek - echt vakantiegevoel opleverend - is het ongekend rustig. Het enige bederf bij dit mooie weer treedt op bij het aanzien van bloteriken met ‘fantastische’ tattoes over hele rug, hele arm of halve kuiten. Een stel met bij hun lichaamstekening passende honden zit gelukkig op gepaste afstand van ons bankje. Ik voorspel dat er nog eens een moment komt dat, als het menselijk lichaam volledig kleurrijk is betekend, het baasje ertoe overgaat zijn monsterlijke huisdier van een sierlijke, doch afstotelijke afbeelding te voorzien. Het wachten is op de initiatiefnemer van de ‘honden-tattoe-shop’!

Likkebaardend laten wij ons op thuisreis door Italiaans ijs prikkelen. Vakantiegevoelige zondag als feestdag.