(32) SAM69, over ‘Pieken in Europa’

17 januari 2015 - Lanzarote, Spanje

Zaterdag 17 januari 2015

Vulkaankraters en maanlandschappen

De bergketen met toppen ruim boven tweeduizend meter in het noorden van Spanje – Picos de Europa – maakte veel indruk op ons. Tussen dichte bossen en diepe ravijnen komen hier nog bruine beren en wolven voor. Bij wandelaars is de hemelse kloof, Garganta Divina, bijzonder geliefd. Andere Spaanse ‘pieken’ trokken ons naar de ‘Eilanden van de honden’, zoals de verklaring voor hun naam luidt. Veel mensen vermoeden de kanariepiet als naamgever, maar het is andersom. Het vogeltje is naar de eilanden vernoemd.

Een van de oudste Canarische is La Gomera met een groen hart. Aan de voet van de Garajonay-rotsformatie bevindt zich een subtropisch bos, dat miljoenen jaren geleden heel Europa bedekte. Nu is het alleen nog op de Canarische eilanden, Azoren en Madeira te vinden. Wij wandelden door het sprookjesachtige woud met zijn mysterieuze uitstraling. Tussen laurierbomen en wolkenslierten ontmoetten we de geest van de vervloekte geliefden Gara en Jonay. Bergen en park zijn naar hun tragische liefdesverhaal vernoemd.

In het groene hart van La Palma liepen wij door La Caldera de la Taburiente. Van deze reusachtige kom – tien bij 28 kilometer – dacht men dat het om een vulkaankrater ging. De vijftienhonderd meter diepe ketel is echter door erosie ontstaan. De steile bergranden van de Caldera zijn meer dan tweeduizend meter hoog, op de hellingen groeien Canarische dennen. Wandelend keken we uit op ravijnen en watervallen.

Ook Gran Canaria heeft vulkanische oorsprong. Zo’n 3.500 jaar geleden was de laatste uitbarsting. Hoogste punt is de Pico de las Nieves op 1.949 meter. De ‘wolkenrots’ Roque Nublo ontstond bij een vulkaanuitbarsting, een tachtig meter hoge monoliet, die op een van de hoogste punten van het eiland staat (1.813 meter). Op het plateau genoten we van het uitzicht over Gran Canaria en zagen op Tenerife de indrukwekkende Pico del Teide torenen, liefst 3.718 meter hoog.

Tenerife is het grootste van de Canarische eilanden. Eenmaal daar lieten we niet na om per gondel de koude lucht in te gaan. Omhoog naar de top van de Teide, niet alleen hoogste vulkaan, ook hoogste berg van Spanje. Ik vergeet het tochtje nooit, ik had trui noch jas bij me. In Tenerife-T-shirt naar de top van de Teide, ik raad het niemand aan! De laatste grote uitbarsting was in 1798, het omringende gebied oogt als maanlandschap.

Eenmaal maanlandschap, nogmaals naar de maan. Komend voorjaar brengt ons naar Lanzarote, het Canarische eiland van 62 kilometer lengte en 21 kilometer breedte. Een groot deel is met lava bedekt, er is bijna geen begroeiing. Ik zei het: maanlandschap. Lavavelden en vulkaankraters, waar stoom met grote kracht uit de grond spuit, wanneer je een emmer water in een gat giet. Het grind op tien centimeter onder het grondoppervlak kun je niet in de hand houden, veel te heet. Een stuk stro tegen een steen op een meter diepte ontbrandt spontaan. Wij gaan niet alleen om te wandelen en om aan het strand te luieren. Wij gaan ook om spontaan en onbeperkt te kunnen barbecuen.