(425) SAM70+, over bruggen, pleinen en eilandhoppen

Zondag 14 februari 2016

Kerkers, kantwerk, kleuren

Als geboren Amsterdammers hebben wij veel andere steden bezocht. Van Parijs en Praag tot Barcelona, Berlijn, Boston, Brussel, Edinburgh, Los Angeles, Madrid, New York, Rome en San Francisco. Maar romantischer dan verleidelijk Venetië? Duizenden dennenhouten palen dragen prachtige panden op tientallen eilandjes, door honderden bruggen met elkaar verbonden. Traptreden op, traptreden af slenteren we door sestierí, zoals een zestal stadswijken heet. Het trio San Marco, Castello en Dorsoduro noodt onze voetstappen op straten, stegen, bruggen en pleinen, waar auto’s onze idyllische indrukken niet mogen bederven. Vrachtbootjes transporteren allerhande goederen, die met steekwagentjes naar hun uiteindelijke bestemming worden gesjouwd. Alsof je kaasdragers van onze kaasmarkten tegen het lijf loopt.

Wij steken het beroemde Piazza San Marco verschillende keren over. Vroegtijdig om de indrukwekkende Basilica San Marco van binnen te bewonderen. Later op de dag staan lange rijen - groepen Chinezen als opvallende horden - te dringen om binnen te komen. De mysterieuze en met oorlogsbuit versierde basiliek is een unieke combinatie van oosterse en westerse invloeden. Rugzakken moeten elders - in een steeg verderop - worden ingeleverd, anders mag je niet naar binnen. Buit terugveroveren is uitgesloten. De kerk in oriëntaalse stijl is vol mozaïeken, marmer en beelden. Hier werd de doge na verkiezing aan de stad voorgesteld. Hier werden staatshoofden, pausen, prinsen en ambassadeurs ontvangen. Hier kwamen zeekapiteins bidden vóór zij het ruime sop kozen.

Ook de 99 meter hoge Campanile trekt massale belangstelling, waarvan wij voor een lifttochtje naar zeventig meter achter de sliert aansluiten. Het uitzicht is magnifiek, de stralende zon aan strakblauwe hemel zendt een gave gelukwens voor mijn zeventigste verjaardag. Wij genieten met ons tweeën dubbel in vier richtingen. In het noorden decoreren glanzend wit bepoederde bergen van de Dolomieten de horizon.

Palazzio Ducale, grotesk Dogenpaleis aan Bacino di San Marco, is geschiedenis apart. Begonnen als versterkt kasteel wordt het net als diverse opvolgers verschillende malen door brand verwoest. Het huidige paleis stamt uit de 14e, begin 15e eeuw. Hier resideerden de dogen en vergaderden belangrijke raden van de stad, van waaruit kooplieden eeuwenlang de handel in het Middellandse Zeegebied beheersten. Dit centrum van een wereldmacht is opgetrokken in pompeuze stijl met fraaie façade en luxueuze vertrekken. Als bezoeker heb je een goede conditie nodig, want de interne afstanden zijn enorm. Zeker als je ook via de beroemde Brug der Zuchten naar de beruchte Prigioni - kerkers - wilt lopen. Vroeger waren de cellen met dennenhout betimmerd om gevangenen het idee te geven dat ze in een doodskist zaten opgesloten. Van een dergelijk meedogenloos staaltje psychologische intimidatie blijven wij bespaard, al kost het ons enige moeite om de terugweg naar de exit te vinden.

De omgeving van Venetië bestaat uit een uitgestrekte lagune. Als eilandliefhebbers varen we naar een drietal eilandjes. Murano met schitterend glaswerk, Burano met kostbaar kantwerk en kleurige huizen, en Torcello met zijn oude kathedraal. Natuurlijk is Muranoglas bijzonder. Toch maakt het verrassend levendige Burano de meeste indruk op ons. Het is een fotogeniek dorp met kleurige huizen aan kleine kanalen.