(434) SAM70+, over besondere reis met mooi uitsig (9)

23 februari 2016 - Witrivier, Zuid-Afrika

Dinsdag 23 februari 2016

Portugese pioniers en Pilgrim’s Rest

Op vrijdag 3 november gaat het via de ‘Battlefields’ naar Zoeloeland, waar enkele van de mooiste natuurreservaten van Zuid-Afrika zijn. Sommige met romantische namen uit het verleden, uit de lang vervlogen jaren van Portugese pioniers die de naam bedachten voor Rio de Medaos do Ouro - rivier van de gouden duinen - en het grote watergebied St. Lucia. Ook de Zoeloes hebben namen gegeven en deze zijn niet minder betoverend: Dlinza of Hlinza betekent ‘plaats van meditatie als in een tombe’, Sodwana staat voor ‘kleintje in zijn eentje’ en Bonamanzi voor ‘goed water’.

De overnachting in Zoeloeland, land waar grote armoede heerst, is op basis van volpension in Zulu Nyala Lodge, voor twee nachten. Hier maakt u gamedrives in een open Landrover. Het uiterste noorden van KwaZulu-Natal is Maputaland, tegen de grens met Mozambique aan. Dit is een uitgestrekt wildgebied, ongeveer negenduizend vierkante kilometer groot, van wonderlijke schoonheid en diversiteit. In enkele reservaten hier is het mogelijk om in boomhuizen te overnachten, in sommige bevinden zich zelfs eetzaal en zitruimte in de takken.

Na grensformaliteiten rijdt u op zaterdag 4 november het op zichzelf staande koninkrijk Swaziland binnen, een monarchie met nog geen miljoen inwoners, onafhankelijk sinds 1968, met als hoofdstad Mbabane. Staatshoofd koning Mswati III (32) regeert sinds zijn achttiende levensjaar. Maak eens ergens een stop en vraag aan de plaatselijke bevolking of u een kijkje in hun hutje mag nemen. U zult zien, de Swazi ontvangen u gastvrij. Daarna overnacht u zelf in Swaziland in het Royal Sun Hotel. Handig om te weten: de munteenheid heet lilangeni en is verdeeld in honderd cents.

Zondag 5 november is dag van terugkeer naar Zuid-Afrika en wel naar Witrivier, Mpumalanga (voorheen Oost-Transvaal), waar u tot woensdag 8 november verblijft. Het Randgebergte in Oost-Transvaal, waar de imposante Drakensbergen vrijwel steil naar het laagveld aflopen, is een betoverend landschap met bossen en waterpartijen, nevelen en bergen. Hier, in het uit 1870 daterende dorp Pilgrim’s Rest, hangt nog de rook van het kampvuur van de eenzame goudzoeker onder de eindeloze Afrikaanse sterrenhemel. De pelgrims komen nog steeds naar het gebied rond het oude mijnwerkersstadje. Niet langer op zoek naar goud, maar voor de rust en schoonheid die hun voorgangers al te vaak over het hoofd hebben gezien. Zij deden er in 1874 de grootste goudvondst.

Het voornamelijk uit golfplaten opgetrokken Pilgrim’s Rest is de herinnering aan die tijd. De gouddelvers kozen golfplaten omdat die goedkoper waren dan stenen, en omdat ze - als buitenlanders - elke dag verwachtten te worden uitgewezen uit dit land dat niet van vreemdelingen hield, behalve van Hollanders.

Rond Pilgrim’s Rest doen vele verhalen de ronde. Over de postkoets die van goud werd beroofd, over een naamloos graf van een rover op de oude begraafplaats, over de hotelbar die ooit een katholieke kapel in Maputo was, en over veel meer. Neem uw tijd om dit gebied te leren kennen en kies daarvoor de dagtour langs de fraaie Panoramaroute.

(wordt vervolgd)

1 Reactie

  1. Marijke:
    23 februari 2016
    De koning van Swaziland is een tig keer zo grote schuinsmarcheerder als 'Baas'. Hij, de koning, kiest elk jaar uit een twaalftal heel jonge meisjes er eentje uit die hem bevalt en voegt die toe aan zijn harem. Dat geschiedt via een soort van nationale feestdag, die al jaar in jaar uit tot de Swazilandtraditie behoort. Weet niet of 'behoort' inmiddels 'behoorde' is---
    De koning en zijn hofhouding leven in luxe, het volk in grote armoede. Zoals het in zovele landen op dezelfde wijze gaat en vermoedelijk zal blijven gaan.