(77) SAM69+, over pelgrims in Plymouth

3 maart 2015 - Plymouth, New Hampshire, Verenigde Staten

Dinsdag 3 maart 2015

Massasoit en Thanksgiving

Het Pilgrim Monument & Provincetown Museum is gewijd aan het verhaal van de Pilgrim Fathers, die hier in 1620 landen en er hun eerste winter doorbrengen. Het 77 meter hoge Monument is het hoogste granieten bouwwerk in de VS. Wij beklimmen de 116 treden van deze Toscaanse toren - geen lift – voor een fraai uitzicht, bij helder weer zelfs tot Boston.

De eerste permanente Engelse nederzetting in de Nieuwe Wereld ontstaat bij Plymouth. Het voorafgaande winterse intermezzo tijdens de kerst van de Pilgrim Fathers op Cape Cod daargelaten, legt hier in 1621 de Mayflower aan. De 102 passagiers zijn geloofsvluchtelingen. Na een oversteek van 66 dagen vol ontberingen en twee aan ziektes overleden opvarenden bereikt het schip met zo’n dertig bemanningsleden de Amerikaanse kust. Het eigenlijke doel is de monding van de Hudson River, bij het huidige New York City, maar de Mayflower raakt uit koers. Het moet een barre tocht zijn geweest, want het vrachtschip is niet toegerust voor oceaantochten.

De kolonisten noemen hun nieuwe thuis Plymouth, naar hun Engelse vertrekplaats. De groep, het schip en de nederzetting worden symbool voor het ultieme streven naar vrijheid van de Amerikaanse samenleving. Met hun komst begint de kolonisatie van New England en tevens de intocht van de puriteinse geest in de Nieuwe Wereld. Een rots bij Plymouth wordt als landingsplaats 1620 van de Pilgrim Fathers gememoreerd.

De originele ‘Mayflower’ zeilt in april 1621 naar Engeland terug. Het is niet bekend wat er met het schip is gebeurd. In het hedendaagse Plymouth zien wij een natuurgetrouwe replica van de Mayflower (II). Het schip oogt indrukwekkend, net als de Batavia op de werf in Lelystad, en de Endeavour die wij eens voor de kust bij Fremantle (zuidwest-Australië) zien varen. Die indruk komt mede omdat de Mayflower met een lengte van 32 meter veel te klein lijkt voor een transatlantische overtocht.

We betreden de Mayflower niet, wat vele anderen wel doen, waardoor zij aan boord tegen historische en moderne bemanningsleden aanlopen. Wij houden niet zo van het kitscherige element dat het gedoe op en rond zo’n schip met zich meebrengt. Wel kijken we bij het classicistische, Grieks tempelachtige bouwwerkje op de oever, dat de gedenksteen met het jaartal 1620 erop overkapt: Plymouth Rock, de legendarische landingsplaats van de Pilgrim Fathers. De processie in de klederdracht van de Pilgrim Fathers, die op zomerse vrijdagen en in november met Thanksgiving (dankdag voor de oogst) plaatsvindt, gaat aan onze neus voorbij (als u begrijpt wat ik bedoel).

Tegenover Plymouth Rock, aan de overkant, staat op hoogte een beeld van Massasoit - het Wampanoagopperhoofd -, die een verbond met de nieuwkomers sluit en de overlevenden helpt door hun te leren maïs te zaaien en te bereiden. Toch sterven na het overleven van de ruwe tocht veel Pilgrims aan ziekten en ondervoeding tijdens hun eerste winter in Plymouth. Zij zijn begraven op Coles Hill, waar het opperhoofd op de uitkijk staat. Met Massasoit en zijn volk vierden de Pilgrims hun beroemde eerste Thanksgiving.

 

2 Reacties

  1. Reggy:
    3 maart 2015
    Elk verhaal (ook deze weer) zit weer vol leuke wetenswaardigheden. Keep up the good work.
  2. Marijke:
    3 maart 2015
    Onlangs een boek gelezen van Joseph Boyden, waarin Canadese/Amerikaanse Indianen de hoofdrol vervullen. Meelevend met die familie in het boek vraag ik me af hoe dat zit met die 'puriteinse' bedoelingen van de Pilgrim Fathers in het streven 'naar ultieme vrijheid van de Amerikaanse samenleving'. Gold dat ook voor de oorspronkelijke bevolking, de natives, de Indianenstammen? Of? Enfin, de geschiedenis leerde dat al. Oh oh oh, die zendingsdrangen door de eeuwen heen. Toch?