(94) SAM69+, over onder-water-zwemmen gesproken

Vrijdag 20 maart 2015

Luctor et emergo

Bij Waterschapverkiezingen sta ik in geen velden of sloten op de kandidatenlijst. Wel ben ik lid van de Club van Beste Lezers, waar ik mij als serieuze kandidaat aanmeld om de drukproef van ‘De onderwaterzwemmer’ te recenseren.

‘Wil je kans maken om het boek van P. F. Thomése te lezen nog voor het in de boekhandel ligt? Reageer dan snel door een e-mail te sturen naar [email protected] met daarin jouw gemotiveerde keuze’.

Als fervent lezer wil ik gelouterd en geletterd tussen concurrerende lezers opduiken. Thomése is een aansprekend voorbeeld voor mij. Een van de veelzijdigste schrijvers van ons taalgebied. Zijn boeken zijn in meer dan twintig talen vertaald. Hij is een romancier, essayist, polemist, verhalenverteller, ironicus en scherp cultuurcriticus. Onverschrokken, trefzeker en altijd weer verrassend. Als taalvirtuoos in elk genre dat hij beoefent veelvuldig genomineerd. P. F. Thomése is onder meer bekroond met de AKO Literatuurprijs en de Bob den Uylprijs.

Surfend over het internet ontdek ik bij mijn Beste Lezers Club enige voorinformatie. Het boek ‘De onderwaterzwemmer’ blijkt een spannende en aangrijpende roman over de onherstelbaarheid van verlies en schuld daarover. En over redding, die komt wanneer je haar niet verwacht – maar die, onder water, steeds met je is meegezwommen. Natuurlijk raak ik uitermate nieuwsgierig. Vooral als ik nog wat meer over de inhoud te weten kom. Het gaat over de veertienjarige Tin van Heel, die in het laatste oorlogsjaar bij de nachtelijke oversteek naar bevrijd gebied zijn vader kwijtraakt. De jongen blijft een nacht en een dag en een avond in de uiterwaard waken, turen, zoeken, maar zijn vader komt niet meer boven water. Als dertig jaar later, tijdens een Afrikaanse reis met zijn vrouw, het noodlot opnieuw dreigt, voelt Tin dat de tijd is gekomen om alles recht te zetten.

Ik verbeeld mij van alles en iedereen de Beste Lezer te zijn en stuur mijn motivatie in om dit boek te mogen recenseren. Niet in mijn gebruikelijke vijfhonderd woorden, integendeel, in dit kader slechts een twaalftal. Kort maar krachtig krabbel ik mijn beweegreden.

‘Ik wil graag onderwaterzwemmen met Thomése. Nog nooit gedaan, luctor et emergo’.

Vervolgens is het uitzwemmen na het watertrappelen en afwachten wat gebeurt. Niet als dijk-, maar als boekgraaf graaf ik mij in verkiezingsnabeschouwingen in. Eigenlijk vind ik het zonde van mijn tijd om naar al die kletspraat te luisteren. Wie er ook heeft gezegevierd, ik ben toch een van tien die heeft gewonnen. Lees mijn nieuwste e-mail maar:

‘Beste Echte Lezer. Gefeliciteerd! Jij bent gekozen om het manuscript van ‘De onderwaterzwemmer’ van P. F. Thomése te ontvangen! Het manuscript wordt zo snel mogelijk naar je opgestuurd. Alvast veel leesplezier, en wij zien jouw recensies graag tegemoet!’.

Ik worstel, kom vervolgens boven en haal opgelucht adem. Dat ik als een van de eersten ‘De onderwaterzwemmer’ mag lezen, is mij opnieuw – net als bij mijn recensie over Jeroen Thijssens 'Solitude' – een bijzondere eer. Natuurlijk ga ik mijn best op de nieuwe uitdaging doen. Scherp, onverschrokken, trefzeker, verrassend.