De eerste prof en balvirtuoos uit 't Gooi (3, slot)

Vlak na de oorlog, in seizoen 1948-1949, wordt Evert Sterk als oud-selectiespeler van ’t Gooi interimtrainer om het vlaggenschip van de club voor degradatie uit de eerste klas te behoeden. In het eerste team met de befaamde Theo Mosterd op doel spelen Rinus Schaap en Joop Dorland, vader van Kees, mijn klasgenoot op de middelbare school. Joop is met zijn rijzige gestalte ‘Angstgegner’ voor menig tegenstander op het veld, daarbuiten enorm imposant als politieagent op de motor. Alleen al zijn verschijning laat Hilversumse onverlaten zich tweemaal bedenken voor zij iets uitspoken. Ik speel in de junioren in het blauwwit geblokte shirt van Victoria een paar keer tegen de ook reusachtige back Kees Dorland, gehuld in geelzwarte tenue van ’t Gooi. Heroïsche botsingen tussen David (Victoria) en Gooi-liat.

De KNVB gaat in 1954 overstag. Ook mijn oude gedachte dat je met clubliefde hoort te spelen, niet voor het geld (ik kon naar ’t Gooi en Ajax, blijf amateur bij Victoria), wordt door velen als conservatief en passé beschouwd. Betaald voetbal doet toch ook in Nederland zijn intrede, met ’t Gooi in 1955 tussen achttien ploegen in eerste klasse B.

Oud-speler Evert Sterk verzorgt de training van ’t Gooi, legendarisch zwemtrainer Jan Stender voert de conditie van de selectiespelers op. In december 1956 ben ik er als binnenglipper op het afgeladen Hilversumse Sportpark bij als ’t Gooi, met latere PSV-goalie Pim Bekkering (opvolger van Theo Mosterd), plaatsgenoot FC Hilversum met 6-2 verslaat. De eerste Hilversumse derby in het profvoetbal, ene Cees Houtveen is ‘Man of the Match’ vanwege drie treffers. Na Pim Bekkering komt keeper Gert Bals (later Ajax) van V.V. Zeist over om ’t Gooi nieuwe impuls te geven. Niettemin start de ploeg seizoen 1958-1959 slecht met een 2-0 nederlaag tegen FC Hilversum. Befaamde spits Evert Pluijm en oud-Victoriaan Gerard de Jongh treffen doel. Daarna gaat ’t Gooi pas draaien, de Sportparktribunes lopen aardig vol voor tegenstanders met illustere namen als De Baronie (Breda), DHC (Delft), Velox (Utrecht), Longa (Tilburg), UVS (Leiden) en ONA (Gouda). 

Na afloop begeeft een stoet aan liefhebbers van leren knikker (en sigaar) zich naar de Gijsbrecht van Amstelstraat.  Om bij het sigarenmagazijn voetbaluitslagen te bekijken, die de winkelier in zijn etalage op borden ophangt. Uiteraard ook om de bijgewoonde wedstrijd na te beschouwen, volgens formule ‘Voetbal inside avant la lettre’. De aloude dagen van Frits van Turenhout en zijn karakteristiek uitgesproken null-null.

Op donderdag 13 mei 1965 keert HVV ’t Gooi na elf jaar terug naar de amateurs. Het is de herinnering aan een periode, waarin de club mede aan de basis van Nederlands semi-professionele voetbal heeft gestaan. Bovenal en niet te vergeten aan de inwoners van het Gooi veel zondagsplezier heeft gegeven. 

In hetzelfde jaar maak ik met veel plezier mijn debuut in het vlaggenschip van Victoria, rechtstreeks vanuit de junioren. Dankzij mijn o zo favoriete trainer Rinus Schaap, die zelf de velden kaalvrat en mij van binnenspeler in niet versagende spits transformeerde.