We gaan naar … Rio … de Janeiro (13)

In 2016 heeft onze reislust ons voor het eerst naar Zuid-Amerika gebracht. Wij hebben een klein deel van Brazilië verkend, land dat op 2 april 1500 door de Portugees Pedro Alvares Cabral is ontdekt. Zijn landgenoten maken er een kolonie van en vergaren hun eerste rijkdommen door het telen van suikerriet. In 1549 wordt Salvador de eerste hoofdstad van het land. São Salvador da Bahia de Todos os Santos, een mythische, legendarische naam. Hier kan men zich inbeelden hoe de karvelen van weleer hun zware ankers neerlaten om zich eeuwenlang aan de kusten van Brazilië vast te haken.

Wij zijn niet in Salvador da Bahia geweest, stad met bijna drie miljoen inwoners. Lezend over de wonderbaarlijke ligging lijkt een bezoek voor een volgende keer zeker de moeite waard. De baai strekt zich diep beneden uit over tientallen kilometers. Een immense natuurlijke haven langs kuststroken vol eilanden en eilandjes, waarin landtongen en kreekjes in zand of rots lijken uitgeknipt. Een natuurlijk schuiloord voor manhaftige zeelui, die ruim vijf eeuwen geleden na hun gevaarlijke oversteek over de Atlantische oceaan gehavend aanleggen. Let wel, ik besef dat in de donkere ruimen van die schepen slaven zijn vervoerd, die geketend voet op onbekend land zetten. Onderdanen van een onderworpen volk, weggerukt van de goden van Afrika. Zonder hen zou Brazilië niet hebben bestaan.

De stad Salvador kreeg trouwens als bijnaam ‘het zwarte Rome’ van Brazilië. ‘Rome’ vanwege het indrukwekkende aantal kerken dat de stad telt. Naar verluidt liefst 365, één voor elke dag van het jaar. ‘Zwart’ omdat Salvador een stad is die vooral is bevolkt door de afstammelingen van de vroegere Afrikaanse slaven. Al lezend ontdekken wij dat Salvador de Bahia meteen onze sympathie wint. Een unieke, diep menselijke stad die er steeds in slaagt een gastvrij en opgeruimd gelaat te tonen, ondanks verwoestingen door de tijd en wisselvalligheden van de geschiedenis. Een stad waar je welkom bent en nog meer van gaat houden als je haar beter leert kennen en begrijpen.

Terwijl de Portugezen aan de macht zijn, wordt Paraty de belangrijkste haven voor export van zilver en goud naar Lissabon. Geen Olympische medailles, maar kostbare bodemschatten. Die handel verschuift naar Rio de Janeiro door piraterij in de buurt van het kleine stadje, waar de tijd heeft stilgestaan. Toch bestaat de koloniale architectuur nog steeds in Paraty.

Paradijselijk Paraty - vissennaam - telt 65 eilanden en tal van wonderschone stranden. Alle eilandjes zijn uniek, met één ding gemeen: ware snorkelparadijsjes! Ons voorrecht wordt het maken van een boottocht met een schoener, langsgetuigd zeilschip dat ons langs een aantal van die eilandjes voert.

In de dagen dat we in Paraty vertoeven, zijn ook andere activiteiten mogelijk. Nog een fietstocht, een jeeptour of wellicht een (in)spannende voettocht door Atlantisch regenwoud. Tijd genoeg beschikbaar, alvorens Paraty Tours ons weer komt ophalen voor een busrit van vijf uurtjes naar Airport GRU van São Paulo.

We vliegen bij daglicht huiswaarts, misschien zien we Salvador liggen. Daarna boven de Atlantique de nacht in, voorwaarts in de tijd.

(slot voorpret Brasil)