Inverewe Garden, een bloeiend paradijs

In het hoge noorden van Schotland ligt een park met subtropische planten. Dat hier van lente tot herfst de prachtigste bloemen in bloei staan, is nauwelijks te geloven. Dit paradijs bevindt zich namelijk op dezelfde breedtegraad als Siberië. ‘Inverewe Garden’ is de naam van het bekendste landschapspark van Schotland, onderhouden door de National Trust for Scotland. Het gebied van twintig hectare bij het dorp Poolewe is halverwege de 19e eeuw aangelegd door Osgood Mackenzie, jongste zoon van de Lord of Gairloch.

Osgood kreeg niet zijn vaders titel, maar zijn erfenis is toereikend om hem in staat te stellen een lap grond vlak bij Loch Ewe te kopen. In het Gaelic heet het ‘Am Ploc Ard’, de ‘hoge klomp’. De eerzuchtige tuinier wil hier het bewijs leveren dat de bodem van Schotland zeer vruchtbaar is. Door het hoge zoutgehalte in de bodem en de stormen die ’s winters tot orkaankracht aanzwellen, begint hij eigenlijk aan een uitzichtloze onderneming. Het enige voordeel van Osgoods plan is dat de uitloper van de warme Golfstroom ervoor zorgt dat hier ’s winters vrijwel geen vorst voorkomt.

Enthousiast tuinierliefhebber Osgood laat vanuit Ierland teelaarde in korven overbrengen, die gewoonlijk als ballast voor koopvaardijschepen dient. Om een beschermende wal tegen de stormen te creëren, plant hij duizenden Caledonische en Scandinavische dennen en Corsicaanse pijnbomen. In het midden van zijn terrein ontwerpt hij de grote ‘Walled Garden’, een nog sterker beschutte tuin die door een muur wordt omringd.

Rond 1900 is Am Ploc Ard met zijn voorheen onvruchtbare bodem uitgegroeid tot de paradijselijke Inverewe Garden. Als Osgood in 1922 sterft, neemt zijn dochter Mary het landschapspark over en zet zij zijn werk onvermoeibaar voort. Een jaar voor haar dood in 1952 schenkt Mary het park aan de National Trust for Scotland, die het sinds die tijd onderhoudt en steeds weer nieuwe thematische creaties met planten aanlegt.

Voorbeeld van zo’n creatie is het Bambooselem, een bos van bamboe op het hoogste punt van het park. Met een rotsvijver als vochtige biotoop in een dal en een Amerikaanse tuin, waar een groot deel van de flora van Noord-Amerika is te zien.

Het wordt genieten en foto’s schieten, want de diverse delen van het terrein zijn goed bereikbaar via een labyrintisch netwerk van kronkelende paden. Eucalyptusbomen, hagen van rododendrons, een gigantische vergeet-me-niet uit de Stille Zuidzee, planten en bomen uit China, Chili, Tasmanië en de regio van de Himalaya, we zullen ons geen moment vervelen. En Erna kan haar Latijnse kennis verder uitbouwen.

In het bezoekerscentrum komen we vast meer te weten over de geschiedenis van het landschapspark. Bovendien kunnen we aan een rondleiding deelnemen om deskundige informatie te ontvangen. Zaden en planten voor eigen tuin of andere souvenirs zullen we niet aanschaffen. De wetenschap dat er ook een goed gesorteerde boekwinkel is, doet mij goed. Al was het alleen maar in de gedachte dat ik op speurtocht naar bijzondere boekenleggers kan gaan. Om daarna in het café samen met Erna tevreden een heerlijke cappuccino te drinken. Paradijselijk.

http://www.greatbritishgardens.co.uk/scotland/item/inverewe-garden.html