Kaap Verdië, brokjes steen in blauw sop (deel 3)

De officiële taal van Kaapverdië is Portugees, maar de bevolking spreekt onderling vaak Creools, een mengeling van Portugese en Afrikaanse elementen, die voor ons helemaal niet is te volgen. In steden en toeristische gebieden kun je vaak ook met Frans en - in iets mindere mate - met Engels terecht. 

De keuken van Kaapverdië is een mix tussen de Portugese en Afrikaanse keuken, waarbij vooral veel gebruik wordt gemaakt van de ingrediënten die op deze eilanden altijd voor handen zijn: vis en maïs. Omdat vrijwel al het vlees moet worden geïmporteerd, wordt vlees eten op de eilanden als een grote luxe beschouwd. Het nationale gerecht - cachupa - heeft bonen en maïs als basis, waarbij de maïs eerst urenlang in houten tonnen wordt gestampt en vervolgens zo’n vier uur op het vuur wordt gezet om te wellen. Deze mengeling van bonen en maïs wordt door vele families op de eilanden zowel ‘s ochtends, ‘s middags als ‘s avonds gegeten. Desgewenst wordt nog van alles toegevoegd, zoals uien, vlees, worst of vis. Wij hebben het genoegen gesmaakt om dit menu in een ‘maaltijd bij locals’ te beproeven. Onze gastvrouw Francisca transformeerde haar woonkamer in een restaurant voor tien personen aan een lange tafel, met eten en drinken terzijde uitgestald. Bijzettafels in de hoeken vol met foto’s van familieleden die toekeken. Van kinderen tot kleinkinderen en andere verwanten werden met naam en toenaam aan ons voorgesteld. Voor de toegangsdeur van de eenvoudige woning speelde een kwintet muzikanten - gitaren, percussie op plastic emmer - onder een donkere hemel in de buitenlucht typische Kaapverdiaanse liederen. Na de maaltijd bezorgden zij ons een langdurige, vrolijk getinte toegift. Vooral de percussionist sloofde zich - onder invloed - uit door af en toe met een vork over het geribbelde glas van een leeg flesje te strijken. Hij geraakte zelf het meest onder de indruk.

Om culinair te genieten is verse tonijn een aanrader, het belangrijkste exportproduct van de eilanden. Tonijn is zowel gebakken, gefrituurd, gebraden als gegrild te bestellen, meestal vergezeld door zoete aardappelen, gekookte banaan of cassave. Andere vissoorten zijn eveneens het proberen waard. Bika (snapper), serra (wahoo, een baarsachtige) en nog veel meer exotische namen zijn op de meeste menu’s terug te vinden. Als nagerecht is gekookte papaja met geitenkaas, stukken kokosnoot of koffiepudding aan te bevelen.

De typische drank van Kaapverdië is grogue, een uit suikerriet gedistilleerde drank die voornamelijk op Santo Antão wordt gemaakt. Het is een heldere, jeneverachtige drank, die zeer sterk is en waar je even aan moet wennen. Is de grogue te sterk, dan kun je de met honing aangelengde versie proberen: de ponche. Een ander drankje waarin de grogue wordt verwerkt, is de caipirinha, een mix van citroen of limoen met suiker, grogue en wat fijngehakt ijs. Wij hebben er enkele keren van geproefd, zoals we evenmin van de mojito konden afblijven.