Via Schoorl naar MTB-challenge down under (deel 1 Cape-to-Cape)

Goede vriend Frank uit Perth stuurt mij de ‘2017 Rider Guide’ van de MTB Cape to Cape in en rond Margaret River. Ik blader deze ‘special’ ter gelegenheid van de tiende verjaardag van dit evenement belangstellend door. Via Skype nemen wij ons besluit. Dit najaar rijden we de twaalfde editie, ultieme challenge op mountainbike. Frank 60, ik 73 jaren jong. Onmiddellijk droom ik zware beproevingen. Dit voorjaar en deze zomer vol venijnige voorbereidingen in ons vlakke landje aan zee. Het MTB-track van Schoorl roept mij …

Mijn droom gaat down under, mijn slaaplach is zoet. Pittig parcours met zand omfloerst. Door dit deel van West Australië, schitterend landschap, enthousiaste mountainbikers uit de hele wereld. Mountain Biking op z’n Best. Bourgondisch ontbijt om te smullen bij start in Cape Leeuwin, verbazingwekkend decorum. Zeven etages tellende vuurtoren uit 1896 rijst imposant op aan zuidwestelijkste puntje van Australië. Indische en Grote Oceaan botsen hier op elkaar. Groots historisch moment. Alle deelnemers paraat voor de start van eerste etappe. De rit heeft alles in zich. Zware beklimmingen, afdalingen door mul zand. Je weet niet wat na iedere bocht volgt. Even niet opletten en je ligt op je gezicht. Langs strand is écht loodzwaar. Vooral de zoektocht naar het harde spoor, daar waar zeewater de zandstrook raakt. Opeens mijn voorwiel in kuil van een halve meter. Met grote moeite blijf ik overeind. Besef meteen dat Cape to Cape behendige stuurmanskunst over golvende zandheuvels vergt. Supersnelle afdalingen door mul zand dwingen tot slow down over een soort slangenpad. Daarna steile klim door zachter zand. Dat momentum over het strand, dat de benen tot lood verzwaart, vormt het vermoeiendste deel van de dag. Daarna zalig koersen over verharde dirt road, tot besluit asfalt naar Hamelin Bay.

Mijn wekker rinkelt mij wakker. Dat was dat, etappe met veel variatie. Ik had niet anders verwacht. Ook Aussies uit het oosten van hun land verbazen zich over het landschap. Ruige, open kustlijn, zoals een Australische kust behoort te zijn. Nog drie etappes te gaan. Ik stap uit bed, zet mijn leesbril op en zie in zweet des aanschijns beslagen brillenglazen.

(wordt vervolgd)