Trouvaille in Combrailles, gevonden vondst (deel 2)

Mede-bewoners op het domein ‘Les Gicons’ van Hans en Anda zijn onder meer Piet en Dineke. Met de adremme, komische kryptiek van mijn mannelijke voornaamgenoot kan ik prima overweg. Op deze Hollandse habitat gaat de lach sowieso voortdurend rond. Als toevallige trouvaille krijg ik een slaapplaats op de dortoir (slaapzaal) van mini-camping ’Trouvé’ toebedeeld. Hé-le-maal voor mezelf alleen, uitmuntend verzorgd sanitair incluis. Exclusief voor Pierre Angel Samuel!

Van maandag tot vrijdag vertoef ik meer dan formidabel in de adembenemende Auvergne. Met Peter als chauffeur, Nettie en Max als reisgenoten en mijn persoontje als routebestendige reisleider ga ik een dagje op stap naar het vulkanische meer ‘Gour de Tazenat’. Een succes, de verrassende lunch in ‘Auberge Saint Angel’ in het gelijknamige plaatsje doet inwendige wonderen. Boodschappen doen met Nettie bij de Lidl in Saint-Éloy-les-Mines is eveneens vermakelijk verpozen. Hoewel er twee kassa’s voor luttele klanten in werking zijn, vergt lang wachten enig geduld. 

“Doucement, hein!!!”. 

Wij lachen ons een hoedje en laten de gemoedelijke dorpssfeer onze druistige dadendrang verdringen. Patience is immers een schone zaak …

Dat ‘doucement' kalmpjes aan betekent, leg ik gloedvol uit. Het wordt tussen ons een gevleugeld woord, zoals “Ik heb nog niet alles verteld …” een gevleugeld spanningsveld uit mijn mond vertolkt. Wat ik Nettie en Peter wél al vertel, is het loodzware werk dat ik op de fiets moet verrichten om ‘mijn thuisbasis’ - bij hun om de hoek - te bereiken. Naar mijn riante onderkomen op utopisch Trouvé vergt het 2,5 kilometer inspannende arbeid in het zadel, vooral na enkele glaasjes rode wijn een krachttoer van jewelste. Daarna ook nog terug om een soepje te nuttigen - geen uien- maar tomatensoep, blij toe -, maar vervolgens opnieuw de dubbele klim om me solitair te ruste te leggen. De hellingen zijn net zo dominant als het panorama over het landschap schitterend is. Prachtige uitzichten met kwakende kikkers in de vijver maken Trouvé tot een idyllisch domein, waar ik mij meer dan  thuis voel. 

Gastvrouw Monique en gastheer Cas - hij is een enorme fietsliefhebber op racefiets en ATB - laten hun gast(en) alle vrijheid. Naast de fiets-‘fou’ die ik ben, staat pianostemmer Bert uit Nederland met zijn camper en hond strategisch op het met bomen en hagen beklede groene veld opgesteld, om eveneens van de fantastische vergezichten te genieten. Bert verdient zijn vakantie letterlijk door beroepsmatig een aantal Franse vleugels zuiver(der) te laten klinken, waarna hij zijn echtgenote op het vliegveld van Toulouse gaat ophalen om gezamenlijk een verdere reis te ondernemen. Kwestie van scherpe toonzetting, goed bekeken.

Ik geniet ondertussen van mijn riante solo-verblijfsruimte alsof ik mij in het paradijs bevind. In gezwinde spoed app ik een foto naar Erna van de prachtige roze Tamarisk, die op het grasveld in de zon glorieus staat te stralen. Tegen Piet heb ik gegrapt dat er een bus met dertig meiden naar mijn onderkomen onderweg is, maar dat zij met een lekke band staan. Hij toont zich bereid dat gezelschap na aankomst welwillend met mij te delen.