Verboden verlangens

Erotische verhalen als Lolita, Lady Chatterley’s Lover, Madame Bovary, Les liaisons dangereuses, Mieke Maaike’s obscene jeugd en De minnaar in het wijnvat laten mij hun naakte boekenrug zien. De reeks ‘Verboden Boeken’ van de Volkskrant uit 2012 kijkt mij verleidelijk in de ogen. Mijn wijsvinger betast de titels, die als tattoo’s op de zwarte rand van de omslag mijn boekenkast sieren. Alle inhoud heb ik smullend tot mij genomen.

Vijf jaar later - 2017 - verorber ik een door NS gesponsord tijdschrift, de extra bijlage bij het boekenweekgeschenk, dat ik bij een aangeschaft boek ontvang. Het cadeautje geldt als treinticket, voor elke willekeurige spoortocht op zondag 2 april. De trein is misschien wel de beste plek om in een boek te verdwijnen. Lees ik. Is dat zo?

In BOEK EN WEEK Magazine 2017, presentje van de boekhandel, komen verschillende verboden verlangens aan bod. Lees een dagje mee, thuis of tussen de rails.

Over de zonden van vrijgevochten vrouwen. 

“Inmiddels heb ik alle hoofdzonden wel begaan”, poneert Connie Palmen.

Over een Great Watergraafsmerian Novel van Herman Koch. 

’Bedrieglijk helder en vol frictie’, oordeelt NRC Handelsblad.

Over tien boeken die ooit verboden waren. 

‘Maar nu niet meer’ …

De sterke angst voor de verleidende kracht van boeken is verdwenen. Lolita en Madame Bovary keren in genoemd Magazine terug. De 120 dagen van Sodom (Markies de Sade), Een liefde (Lodewijk van Deyssel), De tranen der acacia’s (W. F. Hermans), De liefde van Bob en Daphne (Han Aalberse) en Ik Jan Cremer (vol expliciete seks) staan in een rijtje, dat ik net zo onvolledig als de verboden Volkskrant-uitgaven opsom. 

BOEK EN WEEK van 2017 gaat over niet toegestane verlangens, die onder de verleidende, versierende en veroverende kracht van boeken lijden. Ik citeer in gechangeerde volgorde tekstregels uit het blad:

‘De beste verleiders zijn boeken. Door hun status van verboden vrucht werden ze des te aantrekkelijker. Veel befaamde auteurs waren aan de drank. Whiskey, wodka en wijn. Alleen maar nette mensen. Ze verleiden, versieren en veroveren. Verboden vruchten. Het verboden pad. Vrouwen die vreemdgaan. Overspel. Hoeren en sloeren. Het smalle pad van de liefde. Alles is te koop.

Alles of niets. Ieder mens heeft een duistere kant. Ontwenningsverschijnselen. Toen het donker werd. De drank biedt troost. Want een mens moet nu eenmaal drinken. Zelfdestructie is de vrijheid nemen om jezelf te gronde te richten. 

Of het nou gaat over orale seks, impotentie, homoseksualiteit, seks in het vrije veld, voyeurisme, de huwelijksnacht, ontmaagding, vrolijke hoeren, geslachtsziekten of schaamhaarcoiffures: geen onderwerp bleef in de zeventiende en achttiende eeuw onbezongen. Eind achttiende eeuw is Coenraad de Buys de gevaarlijkste man in de Kaapkolonie. Schurend langs de grenzen van wat menselijk en betamelijk is, trekt hij door het land, door bossen, bergen en dalen. Madame Bovary leidde in de negentiende eeuw tot een grote rel en een rechtszaak wegens ‘zedeloosheid’. De memoires van Casanova zijn legendarisch, en niet alleen vanwege zijn amoureuze avonturen.

Mij verleid je niet met boeken over sport en wielrennen. 

Ik heb mijn vrouw verleid met een boek.’