Victoria, Britser dan Britse stad

De hoofdstad van British Columbia  is niet alleen een van de vriendelijkste steden van Canada, met zo’n 300.000 inwoners heeft het evenmin zijn Britse karakter verloren. Dat is te zien aan de dubbeldekkers, het ‘lawn bowlen’ en de fraaie winkels met tweeds en porselein. Her en der waait fier de Britse vlag. In het Empress Hotel voert de English High Tea driftig de boventoon. Daarin voelen wij ons niet zo in thuis, dus bekeken wij het statige pand slechts aan de buitenkant. Vlak voor de ingang stapten we wel in de knalrode dubbeldekker, die ons hop-on hop-off een groot gedeelte van de stad liet zien. Zo passeerden we onder meer Market Square, China Town, St. Andrews Cathedral, Royal Theatre, de haven en zijn Harbour Towers, Fisherman’s Wharf en Beacon Hill Park. 

Bij Craigdarroch Castle stapten de meeste passagiers uit, wij deden dat in Oak Bay Village, om onze gebruikelijke cappuccino met lekkernij in een bakery te nuttigen. Ook hier troffen we een ‘Mile 0’-kenmerk aan - kruispunt Dallas Road en Douglas Street - dat het begin van Canada’s Highway No. 1 markeert. Deze highway loopt door alle tien provincies van Canada tussen de Pacific en Atlantische kust en is met ruim achtduizend kilometer (bijna vijfduizend mijl) een van de langste nationale snelwegen.

Ooit was Victoria een bonthandelspost, daarna een goudkoortsstadje. De oorspronkelijke cultuur is behouden gebleven in musea, pionierswoningen en grote herenhuizen. De ‘zonnestad van de tuinen’ kent een overvloed aan groen en prachtige bloementuinen. Het is een prima stad om te vertoeven, aangekleed door vele mandjes met hangende bloemen, opgevrolijkt door muzikanten bij de haven, met schitterende oceaanvergezichten en vooral de rustige gang van zaken in het stadsleven, waar rond de natuurlijke havenen in het gebied tussen de parlementsgebouwen en rondom Government Street geen grote stadshectiek heerst.

Toch is Victoria een uitgesproken Canadese stad, waarin we onder een fraaie Chinese poort door China Town liepen. Het China Town van Victoria is het tweede oudste van Amerika. Lange tijd werd het de ‘verboden stad’ genoemd, vanwege louche handeltjes, opium, clandestiene goktenten en onveilige steegjes. We hebben de valse muren en geheime doorgangen, waardoor misdadigers aan de politie konden ontsnappen, niet ontdekt. Of het moet zijn dat Fan Tan Alley tussen Pandora Avenue en Fisgard Street ooit een gevaarlijke steeg is geweest. Tegenwoordig staat het bekend als het smalste straatje van Canada.

Helaas beschikten we niet over de ruime tijd die nodig is om het Royal British Columbia Museum te bezoeken. Achter het museum ontdekten we wel de verzameling totempalen van de westkustindianen en het houten huis van deKwakiutl-indianen, waarin authentieke indiaanse dansen worden opgevoerd.

Een dagje Victoria, geen voetbal, maar bowlen op hard gras, good old experience.