Zestig meter de karriboom in klimmen (deel 11 Cape-to-Cape)

In de route van Nannup naar Pemberton (78 km/48 miles), door een mengeling van heuvelachtig boerenland en inheemse bossen, ligt de opwinding in de buurt van Pemberton: giant karri trees! Onderweg geen verfrissing mogelijk, pas in Karri Valley resort, 57,5 kilometer van Nannup, kan ik water en voedsel aanschaffen. Na dertig kilometer staat wel een fruitstalletje naast een huis aan de weg. Bewoners vertrouwen erop dat de betaling van mogelijk meegenomen fruit in een blikje wordt gedaan. Waar (her)ken ik dit systeem van? Bij ons thuis is ook veel agrarisch land, waar vooral bloemenstalletjes op deze manier handel in bosjes bloemen bevorderen. Alleen is hier geen sprake van bos in de betekenis van woud. De afwisseling van farmland met grote partijen bos is voor deze etappe down under kenmerkend.

Na 37 kilometer versmalt de weg. Het landschap wordt geaccidenteerder. Vijf kilometer verder volgt een heerlijke afdaling naar de Donnelly River wijngaard, met onmiddellijk vals plat over achthonderd meter naar de overzijde van de vallei. Tien mijl verderop beginnen de bomenrijen opvallend groter te worden. Het woud aan beide zijden van de weg is dichter opeengepakt. Hier staan de beroemde reusachtige karribomen, karakteristiek voor de omgeving van Pemberton. In het Karri Valley resort, populair vakantieoord, is ook een winkel aanwezig.

Vervolgens staan voorbij het resort nog steeds enorme woudreuzen. Zeer bijzondere ervaring om een kilometer of vijf door zo’n magnifiek, langgerekt bos te fietsen. Eenmaal bij kilometer 75 ligt Pemberton aan de linkerkant in de vallei, waar ik op neer kan kijken. Twee kilometer de heuvel af en ik ben er. Accommodatie genoeg te vinden, in alle prijsklassen. Motels, caravans, chalets, cottages, B&B’s. Het Youth Hostel ligt tien kilometer buiten de plaats, eenzaam in het bos. Bij de toeristeninfo halverwege Brockman Street vraag ik naar de mogelijkheden van verblijf en eventuele activiteiten.

Pemberton is klein. Het plaatsje ligt in glooiend landschap tussen wijngaarden en weilanden met zwarte koeien, ingeklemd tussen drie natuurparken met de hoogste bomen ter wereld. Tientallen meters hoge karri-bomen. Eucalyptusbomen die zelfs tot negentig meter kunnen reiken. Het gigantische woud met onnoemelijke verticale stammen dwingt je naar boven te staren. Op de bodem liggen legio omgevallen stammen met takken in bizarre vormen.

Boswandelingen zijn hier voldoende te maken. Maar een bezoek aan een wijngaard kan ook. Het mooist is wellicht een ‘tramrit’ naar Northcliffe, zo’n dertig kilometer door het woud. Wat zeker moet, is het bekijken van de zestig meter hoge Gloucester Tree, een enorme reus van een karriboom. Op eigen risico kun je er zelfs in klimmen via een ladder van metaal die in de stam is aangebracht.

Voor een hapje eten hoef ik mij hier geen zorgen te maken. Het Pemberton Hotel biedt prima counter-maaltijden aan en er zijn nog drie of vier andere kleine restaurants. Omdat Pemberton een ‘lovely little town’ is, blijf ik hier misschien wel een dagje langer, op mijn weg naar Albany. De volgende etappe - op de fiets naar Northcliffe - is immers maar dertig kilometer (19 miles).

(wordt vervolgd)